က်မအရင္လုိမဟုတ္ေတာ့ပါ
က်မ မပိုင္ဆိုင္ခ်င္ေတာ့တာ မဟုတ္ရပါ။
ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ၿပီးမွ မပိုင္ဆိုင္ခ်င္ေတာ့ပါ။
က်မ အခ်စ္ကို တန္ဖိုးထားပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ အဲ့ဒီအခ်စ္ကို ေပးဆပ္ရမဲ့သူကို တန္ဖိုးမထားေတာ့တာပါ။
က်မမွာ အခ်စ္နဲ႔ပတ္သက္၍ ငိုခဲ့ဖူးပါတယ္။
သုိ႔ေသာ္လည္း အခ်စ္နဲ႔ပတ္သက္၍ က်ရန္ မ်က္ရည္ မ႐ွိေတာ့ပါ။
က်မ အႀကိမ္ႀကိမ္ လဲက်ခဲ့ဖူးပါတယ္။
ထို႔ေၾကာင့္လည္း ရပ္တည္မႈကို နားလည္လာတာပါ။
က်မမွာ ျပီးျပည့္စံုသည့္ အခ်စ္ဆိုတာ မရခဲ့ပါ။
တန္ျပန္သက္ေရာက္သည့္အခ်စ္ကို ေတြ႔ခဲ့ပါတယ္။
နာက်င္မႈေတြၾကည္ပါပဲ။
က်မ အိမ္မက္ေတြ မမက္ေတာ့ပါဘူး။
ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတာ့ ႐ွိေသးတယ္။
ခ်စ္ခဲ့ဖူးသူအတြက္ေတာ့ မဟုတ္ပါ။
ခ်စ္ရမယ့္သူအတြက္ပါ။
က်မ အခ်စ္ကို လိုက္မ႐ွာေတာ့ပါ။
ေရာက္လာမည့္အခ်စ္ကိုပဲ ေရြးျခယ္ေတာ့ပါ။
က်မ စိတ္ကူးယဥ္ေတြ မွန္သမ်ွ
မနက္ျဖန္အတြက္ အေကာင္းေတြၾကည္ပဲ ေတြးေတာ့မည္။
လိုအပ္သည့္ဆႏၵမွန္သမ်ွ မည္သူမ်ွ
ျဖည့္ဆြတ္ေပးစရာမလို
မိမိကိုယ္တိုင္သာ အလွဆင္မည္။
က်မ အခ်စ္ကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး သိသြားၿပီ။
က်မ အရင္လို ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ မဟုတ္ေတာ့ပါ။
မိန္းမႀကီးတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ။
😉 ေႏြမိုးသား 😉
